જ્યાં સુધી હું જાણું છું, લિંકન સેન્ટર થિયેટર એ વિશ્વના એકમાત્ર થિયેટર છે, જો કોઈ ઇન્ફ્રારેડ હિયરિંગ ડિવાઇસનો ઉપયોગ કરીને જો શ્રોતાઓને તેમના હિયરિંગ એડ્સને બંધ કરવા માટે, શો પહેલાં દર્શકોને પૂછે. કોઈ ગુનો નથી - પરંતુ તે અમને શું કહે છે? તે અમને કહે છે કે લિંકન સેન્ટરના ભાવિઓ ખૂબ વિચારશીલ છે. મેં કહ્યું કે તે લિંકોન સેન્ટર પરના લોકોને અમને કહે છે તે ખૂબ જ વિચારધારાની છે.
ઇટાલિયનમાં ધાર્મિક વિધિની પૂર્વ-જાહેરાત કરો, તે ઓછામાં ઓછું તેમનાથી તાજું છે. ઇટાલિયન કેમ? ઠીક છે, વિવિયન બ્યુમોન્ટ, ધ લાઇટ ઇન ધ પિયાઝામાં એડમ ગ્ટેલની મ્યુઝિકલ ફ્લોરેન્સમાં સેટ છે.
સીઆઈ, નીચે. પરંતુ ક્યૂટ-ઇશ આઇડિયા એ આ શો માટેની ખોટી, ફ્રોક્સિકમ noteમ નોટ છે, જાણે કે ઇટાલિયન ભાષા જાતે જ ભૌતિકને અસ્પષ્ટ રીતે મોહક બનાવી દે છે. પિયાઝામાં પ્રકાશનો એક ખામી - જે ઇટાલિયનમાં પણ અંશત. ગવાય છે, ત્યાં સુધી શ્રી ગ્યુટેલ પોતાનું રુચિપ્રદ સંમેલન ત્યજી દે છે - તે એ છે કે તે ક્લીચિડ રીતે પ્રમાણિક લાગણી સૂચવે છે કે બધા તબક્કાના ઇટાલિયન રોમેન્ટિક અને જુસ્સાદાર હોય છે અને મહાન જૂતા પહેરે છે.
કેટલાક લોકો દ્વારા રાહતની સમજી શકાય તેવું સમજાયું છે કે, લાઇટ ઇન ધ પિયાઝા, ક્રેગ લુકાસના પુસ્તક સાથે, ઓછામાં ઓછા પુખ્ત માણસો વિશે છે. સાચું, તે ચિટ્ટી ચિટ્ટી બેંગ બેંગ નથી. ઓલ શૂક અપ જેવા ક્રેવેન જ્યુકબોક્સ જંકની તુલનામાં, તે પ્રતિભાશાળીનું કામ છે. પરંતુ આ રોમેન્ટિક સોપ ઓપેરા ખરેખર કેટલું પુખ્ત છે અને માનવ-કેવી રીતે પ્રશ્ન માટે ખુલ્લું છે.
લિંકન સેન્ટરને ઇટાલીમાં સેટ ઓવરવર્ડ 50 ના રોમાંસનો સ્વાદ લાગે છે. (આર્થર લureરન્ટસ 1952 ના પુનivalસજીવન, ગોંડોલા, ગોંડોલાની રાતે તેની વાદી રડે છે, ટાઇમ theફ કોયલ! ધ્યાનમાં આવે છે, દુર્ભાગ્યે.) લાઇટ ઇન ધ પિયાઝા એલિઝાબેથ સ્પેન્સરની 1960 ની રોમેન્ટિક નવલકથા પર આધારિત છે તે જ નામ, અને તે વિંસ્ટન-સાલેમના એક આધેડ, સંપૂર્ણ મધ્યમ વર્ગના પર્યટક, શ્રીમતી માર્ગારેટ જોહ્ન્સનનો છે, જે તેની 26 વર્ષની પુત્રી ક્લેરા સાથે ફ્લોરેન્સની મુલાકાતે છે. મુશ્કેલી ત્યારે સર્જાય છે જ્યારે મીઠી, પ્રભાવશાળી છોકરી અને અભેદ્ય, ઉદાર 20 વર્ષીય ફેબ્રીઝિઓ પ્રથમ દૃષ્ટિએ પ્રેમમાં પડે છે.
ક્લેરા વિશે કંઈક બરાબર નથી. શ્રીમતી જહોનસન એક શ્યામ રહસ્ય છુપાવી રહ્યું છે: તેમની પુત્રી મગજને નુકસાન પામી છે, તેમ છતાં અમને સ્વીકારવાનું કહેવામાં આવ્યું છે કે તે કદાચ કોઈ ભુલા અને નિર્દોષમાં તે રીતે ન લાગે.
તે ઘણું પૂછે છે. જ્યારે ક્લેરા 10 વર્ષની હતી, ત્યારે તેના ટટ્ટુએ તેને માથામાં લાત મારી હતી, અને તે 26 વર્ષીય શરીરમાં 10 વર્ષીય મનની સાથે રહી ગઈ હતી. અસરો દુ: ખદ છે, સંભવત er શૃંગારિક છે. પરંતુ મને ડર છે કે શ્રી ગુટ્ટેલની રસદાર ઓર્કેસ્ટ્રેશન્સ અને કડવી સ્વિટ સોન્ધિમિયન અફસોસ આ મુદ્દાઓને જૂના જમાનાના મેલોડ્રેમા તરીકે રજૂ કરે છે.
શું અંતરાત્માથી પીડિત માતા ક્લેરાને ખરાબ, અજાણતાં ફેબ્રીઝિઓ સાથે લગ્ન કરવાની મંજૂરી આપશે? શું યુવા પ્રેમીઓ વેરોનામાં રોમિયો અને જુલિયટની જેમ એક સાથે ભાગશે? ફabબ્રીઝિઓના ગૌરવપૂર્ણ પિતા, સિગ્નેર નેકરેલ્લી, બેલોક, ફ્લોરેન્ટાઇન હર્બરડેશર, ક્લારામાં કંઈપણ ખોટું છે તે કેમ જોતા નથી? બીજા કોઈ કેમ નથી? જાતિની શ્રીમતી જહોનસન ફેન્સી સિંગર નેકરેલી કેમ કરે છે? (સારું, તે આશ્ચર્યજનક રીતે ઇટાલિયન છે.) શા માટે સિંગર નેકરેલી ફેન્સી શ્રીમતી જહોનસન કરે છે? (ડન્નો.) પરંતુ શ્રી ગુએટેલ અને શ્રી લુકાસે શા માટે આ વિષયને સંગીતવાદ્યો માટે પસંદ કર્યો?
કોઈ પણ સ્ત્રીના શરીરમાં ફસાયેલા બાળકને કેવી રીતે અભિવ્યક્ત કરવાનું શરૂ કરી શકે છે? પ્રમાણિત રૂપે નુકસાન થયેલ ક્લેરાનું કાર્ય કરવું અથવા ગાવવું અશક્ય હશે. પરંતુ એક ફauક્સ ક્લેરા, એક મીઠી બાળકો જેવી ક્લેરા, બ્રોડવે પર સરસ રીતે પસાર થાય છે. એ જ ધીમા પ્રકારના હોલિવૂડ મૂવીઝમાં સ્પર્શપૂર્ણ રીતે દર્શાવવામાં આવ્યા છે. શ્રીમતી જહોનસનના નામંજૂર પતિ, કે જે વિન્સ્ટન-સાલેમ પાછા ઘરે આવ્યા છે, તરફથી કોઈ વિલંબિત રિયાલિટી તપાસ ન થાય ત્યાં સુધી ક્લેરાની સમસ્યાઓ લાઇટ ઇન પિયાઝામાં ઉલ્લેખિત નથી. પપ્પા જોખમો અને છેતરપિંડી સમજે છે. પરંતુ મ્યુઝિકલના સર્જકો વાસ્તવિક મુદ્દાઓને એટલા ટાળી દે છે કે ગડબડાટ, ભાવનાત્મક શ્રીમતી જહોનસન.
ન્યુયોર્કર નામની 26 વર્ષીય, બૌદ્ધિકરૂપે ક્ષતિગ્રસ્ત ક્લારા-તેનું નિવારણની બીજી કૃત્યમાં તેનું વર્ણન વર્ણવે છે-તે બાળપણમાં ફસાયેલી હોવાનું લાગતું નથી, તે પોતાને અને અન્ય લોકો માટે સંભવિત જોખમ છે. તેણી એક સુંદર યુવતી તરીકે પ્રસ્તુત છે જે ખાસ છે.
તે પ્રસંગોપાત ગુસ્સે કરાયેલાં ઝઘડાઓને આપવામાં આવતી કોઈપણ બાબત હોઈ શકે છે, કારણ કે તે વધુ પડતી સંભાળ લેતી, સ્મિત કરતી માતા દ્વારા વર્ચસ્વ ધરાવે છે. શ્રી ગુએટ્ટેલે તેના માટે જે ગીતો લખ્યા છે તે 10 વર્ષનાં પુખ્ત અને જાણીને છે. મમ્મી સાથે યુફિઝીની મુલાકાત લેતાં, ક્લેરા હેડલેસ પ્રતિમાના શિશ્ન તરફ નજર રાખે છે:
તે નગ્ન આરસવાળા છોકરાઓની ભૂમિ છે
કંઈક જેમાં આપણે ઘણું જોતાં નથી
વિંસ્ટન-સાલેમ
તે કોર્ડુરોઇઝની ભૂમિ છે.
તે છે? તે કોર્ડુરોઇઝની ભૂમિ છે? પરંતુ 20 વર્ષીય ફેબ્રીઝિઓને ક્લારાની જેમ બાલ્યા જેવા રજૂ કરવામાં આવ્યા છે. આનંદથી તેની વાસ્તવિક માનસિક યુગથી અજાણ છે, તેને ડર છે કે તે તેના જેવા નાના છોકરાને ક્યારેય પ્રેમ નહીં કરે. પુખ્ત વયના સંગીતવાદ્યોથી દૂર, લાઇટ ઇન ધ પિયાઝા એ સરળતાનો-કંટાળાજનક બહાનું છે, જે બાળકની અંદર ઉજવણી કરે છે.
ફેબ્રીઝિયો નિસાસો નાખે છે, શ્વાસ વગરની સ્ટેજ દિશા તરફ જાય છે. તે વાસ્તવિક, નિરંતર, બગડતી અને અસ્પષ્ટ પીડા, પ્રેમની પીડા છે. અને તેથી તે અગમ્ય ઇટાલિયનમાં ગાય છે:
ચોખ્ખુ
ચોખ્ખુ
ક્લેરા, મારો પ્રકાશ, મારું હૃદય.
પિયાઝામાં લાઈટમાં કોઈ સુપરટાઇટલ નથી. જેની ઇટાલિયન થોડી કાટવાળું છે તેવા વાચકોના ફાયદા માટે, હું ભાષાંતર કરીશ:
ચોખ્ખુ
ચોખ્ખુ
ક્લેરા, મારો પ્રકાશ, મારું હૃદય.
ઓ ક્લેરા
તે એક બાળકને ચાહતી ન હતી
નાના છોકરાને પ્રેમ નથી કરી શકતો.
ઓ ક્લેરા
તે નાના છોકરાને ગમશે નહીં
તે નાના છોકરાને પ્રેમ કરી શકતી નથી.
હવે તમે જાણો છો કે શા માટે તેમની પાસે સુપરટાઈટલ નથી.
ઇટાલિયનનાં ગીતો માટે ઇંગ્લિઝમાં ઇંગલિશમાં સાઇ પાસા લાગે છે? - દરેક ઇટાલિયન. જ્યારે વસ્તુઓ લકા બીગ પીત્ઝા પાઇ લાગે છે ત્યારે તૂટેલી અંગ્રેજીના બબાલથી વસ્તુઓ-સનાતન રોમેન્ટિક, ડોપી વસ્તુઓમાં સુધારો થતો નથી.
હા, તે સાચું છે. ક્લારા eઝા-'તમે કહો છો? -તેમ જુસ્સાદાર! અને તેથી નિર્દોષ! આભાર, કોઈ સમસ્યા નથી. તમારું સ્વાગત છે મેમ. તમે કેમ છો? તમારો દિવસ શુભ રહે. તમે ખાંડ સાથે કેપ્પુસિનો લીકા કરો છો? એક્સેલેંટ! મને રેડ વાઇન ગમે છે. શું તમે મારી સાથે ચાલવા માંગો છો? ક્વી સેરા, સેરા! ડોરિસ ડે. તે સુંદર છે! સુંદર અમેરિકાના! લે ચેટ એસ્ટ લા લા ટેબલ. વિંસ્ટન-સાલેમ કોર્ડુરોયની જમીન. હા સરસ! શું તમે હજી સુધી તમારી સુનાવણી સહાય બંધ કરી છે? આપણે આવતી કાલની રાહ જોતા નથી. કાલે, eet હવે હોવું જ જોઈએ. હા, મને પણ ગૂચી ગમે છે. ફેરગામોથી ડાબે વળો નમસ્તે!
માઇકલ યાર્ગનના કહેવાથી, ઓગળતાં આંગણાઓ અને કેથરિન ઝુબરની સ્ટાઇલિશ 1950 ની કોસ્ચ્યુમ, બાર્ટલેટ શેરનું ઉત્પાદન સૌથી ભવ્ય છે. આ ભાગ બધા દ્વારા સારી રીતે ગવાય છે, અને શ્રીમતી જહોનસન તરીકે સંયમિત અને કરુણાપૂર્ણ વિક્ટોરિયા ક્લાર્ક તરફથી ખાસ કરીને ઉત્તમ કેન્દ્રિય પ્રદર્શન છે.
પરંતુ, કિશોર રોમેન્ટિક પ્રેમ ખાતર તેની પુત્રીની વાસ્તવિક સ્થિતિને અવગણવાના તેના અસમંજસનીય પ્રયત્નોમાં, શ્રીમતી જહોનસન પોતે મૂર્ખ સ્ત્રી છે. પિઝામાં એડમ ગુટ્ટેલની સોંડેમિયન લાઇટ ખરેખર નવી નથી, ઓછામાં ઓછી આધુનિક. તે આપણા દાદા-માતાપિતાની પે generationીની સ્ત્રીઓની નવલકથાઓની જેમ સુખી છે. તે અમને ઉત્તેજિત કરતું નથી. તે આપણને ખસેડવાનું વચન આપે છે. તે સાબુ છે
